Home - Activiteiten - Biografie - Militaire loopbaan
Foto's - Video's - Documenten - Linken - FR

Biografie van Félix Bastin

Hoofdstuk I: Zijn leergierige jeugd, zijn schrijftalent Tot aan zijn universitaire studies

Félix Bastin werd op 25 oktober 1870 in Amay geboren. Hij was het derde kind van Léopold Bastin en zijn vrouw, geboren Reuviaux. Zijn familie bestond uit vijf kinderen: twee jongens en drie meisjes.

Het gezin was niet rijk. Zijn overgrootvader was welgesteld geweest omdat hij tot een vooraanstaande familie uit Spy behoorde, die zowel molenaars als brouwers waren, zoals er onder het ancien régime veel waren, kleine bedrijven die vaak floreerden.

Aan het einde van de 18e eeuw was zijn grootvader, de jongste van de familie, nog minderjarig toen hij zijn vader verloor. Hij vond dat hij benadeeld was bij de verdeling van de nalatenschap en verliet, verontwaardigd of wanhopig, Spy om in bescheiden omstandigheden in Amay te gaan wonen.

Zijn neven bleven echter in Spy wonen en aan het einde van de 19e eeuw was het een van de karaktertrekken van Félix Bastin dat hij, toen hij zijn studie geneeskunde was begonnen, weer contact zocht met zijn neven in Spy.

De familierelaties werden weer hartelijk, wat de auteur van deze regels ertoe bracht vaak terug te keren naar het dorp van zijn voorouders.
Uiteindelijk ging hij er wonen in een huis dat hij in 1936 kocht.

*****

Félix Bastin studeerde met glans aan het college Notre-Dame de la Paix in Namen. Hij schreef even gemakkelijk in versvorm als in proza, hij was een dichter. Hij liet talrijke manuscripten en gedrukte werken na, die hij zelf bewaarde door ze te binden.
Het eerste boekje dateert uit 1887, hij is dan 17 jaar oud en stelt eerst een specifiek schrijversvocabulaire samen, gevolgd door een reeks opstellen en zelfs een “tragedie in vijf gezangen”, getiteld “Tragédie de César”.

Hij lijkt niet voorbestemd om arts te worden, laat staan militair arts. Hij voelt zich vooral aangetrokken tot alles wat met de natuur te maken heeft en lijkt zich graag te willen uiten.

Dit was voor hem de gelegenheid om de carrière van deze grote militair te beschrijven. Hij sloot elk van zijn gezangen af met een pennentekening, bijvoorbeeld van een Romeinse helm.
Was zijn keuze voor het leger daarmee al bepaald?
Hij is ook een zeer bekwaam tekenaar, want aan het einde van een ander lied zien we zelfs een zeer gedetailleerde tekening van een Romeinse tempel. Zijn werken uit 1887 gaan verder met een reeks fabels die vaak geïnspireerd zijn door de natuur en die kunnen worden beschouwd als “in de stijl van La Fontaine”. Niet al zijn werken worden echter goedgekeurd door zijn leraar, die op een ervan schrijft: “te lang”.

*****

In 1888 moet het om poëzie gaan, want het is een boekje waarin hij vaker in versvorm dan in proza schrijft. De natuur lijkt hem altijd te inspireren, bijvoorbeeld in zijn gedicht over “de mees”.
In elk van zijn werken roept hij de natuur op in bewoordingen die blijk geven van een grote kennis ervan en zijn gehechtheid eraan.

*******

Het derde boekje dateert uit 1889 en bevat drie brieven en drie satires. Het vierde is getiteld “cahier de rédactions françaises” (schrift met Franse opstellen).
Deze geschriften lijken eerder het werk te zijn van een retoricus.
Het ene is getiteld “l'esprit est lent” (de geest is traag), het tweede “l'automne” (de herfst) het derde “Léon et Philomène” en het vierde “Le médecin aux cerises”, nog een teken van zijn voorgevoel over zijn toekomstige beroep.
Het vijfde is een kleine detectiveverhaal met de titel “Un vrai Mystère”.

Aan het einde van zijn studie schrijft hij een prozatekst die hij “Réhabilitation de l'âne” (Rehabilitatie van de ezel) noemt, waarin hij in een ontroerende tekst geen moeite heeft om medelijden te hebben met het trieste lot van dit verstoten dier.

Zijn meest geslaagde werk is echter een komedie in drie bedrijven, nog steeds in versvorm, getiteld “Pour un Chapon” (Voor een kapoen), ondertekend met het pseudoniem NITSAB, een anagram van zijn achternaam. Het stuk bleek zo grappig dat de uitgeverij Godenne in Namen het in 1895 publiceerde, toen hij nog maar net 25 jaar oud was.

We geven de tekst van dit werk opnieuw uit, met op het voorblad opnieuw een tekening van zijn hand. “Un chapon”, het onderwerp van zijn werk. *** Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie) ***

******

Vervolg : Hoofdstuk II: Zijn militaire carrière in vredestijd