Home - Activiteiten - Biografie - Militaire loopbaan
Foto's - Video's - Documenten - Linken - FR
Biografie van Félix Bastin
Chapitre VI :La mort du major Félix Bastin
C’est le 4 novembre 1917 que Félix Bastin tombe au Boyau de la Mort.
Er bestaan verschillende versies over de omstandigheden van zijn heroïsche dood, en dat is niet verwonderlijk, want er waren op dat moment nauwelijks getuigen van de intensieve bombardementen die zijn dood veroorzaakten.
Sommigen denken dat hij omkwam toen hij bij de gewonde aankwam die hij zelf had geamputeerd, met beide benen bekneld onder een betonblok; anderen denken dat hij tijdens de operatie die in het open veld plaatsvond en niet in de beschutting van de loopgraven, dodelijk werd getroffen. Deze versie is aannemelijker, omdat bewezen is dat de gewonde werd geamputeerd en gered. Zou hij al de meest delicate fase hebben kunnen uitvoeren of zou deze operatie door een andere arts kunnen zijn uitgevoerd, terwijl majoor Bastin bekend stond als een groot chirurg?
Hoe dan ook, het staat vast dat zijn aanwezigheid aan het bed van de gewonde niet het gevolg was van een voorschrift of een ontvangen bevel, maar het resultaat was van zijn eigen initiatief.
Hij was van mening dat, gezien de ernst van de zeer delicate operatie, een arts die dichter bij de gewonde stond en die de operatie moest uitvoeren, niet voldoende ervaring had. Dr. Félix Bastin, die zich bewust was van zijn specialisatie als chirurg, vond dat hij de plicht had om de operatie zelf uit te voeren.
De omstandigheden van zijn dood werden beschreven in de toespraak die kolonel Bya, directeur van het militair hospitaal van Namen, hield ter gelegenheid van de onthulling van de gedenkplaat ter nagedachtenis aan de heroïsche dood van dokter Bastin.
Dit monument stond aanvankelijk bij het militair hospitaal van Salzinnes (Namen). Toen dit hospitaal buiten gebruik werd gesteld en werd afgebroken, werd het overgebracht naar het medisch centrum van Belgrado. Sindsdien staat het in het Centre Médical Opérationnel 7 in Marche-en-Famenne.
De details in deze biografie getuigen ervan dat kolonel Bya zich had omringd met getuigenissen van officieren uit die tijd en bovendien toegang had tot de archieven van het leger.
Op 4 november 1917 voerde hij het bevel in het gebied van Dixmude, het punt van Oude Barrel onder zijn hoede toen hem werd gemeld dat een schuilplaats was ingestort onder het vuur van vijandelijke granaatwerpers en dat een ongelukkige soldaat, wiens benen onder het gewelf van deze schuilplaats waren verpletterd, alleen uit zijn kritieke positie kon worden bevrijd door amputatie van beide ledematen."
Bastin, die deze missie aan een van zijn assistenten had kunnen toevertrouwen, aarzelde niet om er persoonlijk heen te gaan. Zich bewust van de geringe kans die hij nog had om zijn doel veilig te bereiken, begaf hij zich in de toegangsgangen, te midden van de inslagen van vijandelijke projectielen, en kort daarna viel hij dodelijk gewond neer."
« Dat is de sublieme daad die we hier herdenken . Deze inscriptie, die de tand des tijds zal doorstaan, zal ons en onze nakomelingen daar voortdurend aan herinneren.
“Mogen we hieruit een voorbeeld van toewijding en zelfopoffering putten voor het geval dat oorlog, die plaag uit een ander tijdperk, ons opnieuw wordt opgelegd door de blindheid van naties.”
Op de plaats waar hij sneuvelde, namelijk op de bunker waar de ongelukkige soldaat door beton werd verpletterd, werd een herdenkingsplaat in de loopgraaf zelf aangebracht ter nagedachtenis aan de moed van majoor Félix Bastin.
Het was via een krant, de “Nieuwe Rotterdamsche courant”, die op 6 november, twee dagen na zijn dood, in Nederland verscheen, dat Berthe Lespineux, zijn echtgenote, het overlijden van haar man vernam, zoals beschreven in een artikel dat we hieronder weergeven; zelfs de journalist van een land dat tijdens de Eerste Wereldoorlog neutraal was gebleven, kon ze het nauwelijks geloven, omdat de voornaam in het artikel ontbrak.
Ze werd pas op 14 december 1917, dus 40 dagen na zijn dood, officieel op de hoogte gebracht van het overlijden van haar echtgenoot door de militaire aalmoezenier, Jos Van Winckel.
Le Courrier de l'Armée
De Legerbode
De Legerbode was de krant bestemd voor de belgische strijdkrachten. In de editie van 8 november 1917 werd het verhaal over sneuvelen van Félix Bastin verteld.
 Klik op het beeld voor de PDF versie |
 Cliquez sur l'image pour voir la version PDF |
Vervolg: Hoofdstuk VII: De erkenning van België voor zijn helden